Czy uda się odkryć jego prawdziwą historię? (reportaż video)

Pierwsze wzmianki o kościele w tym miejscu pochodzą z XIII wieku. Nosił on wówczas wezwanie świętego Mikołaja. W drugiej połowie XVI wieku przeszedł w ręce protestantów, kiedy wieś Olszowa została przyłączona do parafii Baranów.
– Katolicy odzyskali kościół po kilkudziesięciu latach. Był on wówczas bardzo zniszczony. Podjęto więc decyzję o wybudowaniu nowego obiektu sakralnego z dwoma kaplicami. Jego poświęcenie nastąpiło w 1623 roku. Obecną świątynię zbudowano w 1749 roku – mówi ks. Łukasz Rau, proboszcz parafii pw. Świętej Jadwigi Śląskiej w Olszowie.


Remont lat 80-tych
W 1870 roku dobudowano zakrystię. To jednak gruntowna przebudowa prowadzona tu w latach 1982/84 zmieniła zupełnie wygląd tego kościoła. Ówczesny proboszcz chciał powiększyć kościół, gdyż wierni nie wieścili się w jego wnętrzu. Sprowadzeniu z Podhala górale powiększyli nawę, a w miejscu starych ścian postawiono słupy podtrzymujące strop. Dotychczasowe wejście przez kruchtę znajdujące się po południowej stronie, przeniesiono na zachodnią ścianę kościoła. Dobudowano także wieżę. – Dopiero kompleksowe badania dałyby odpowiedź, czy do budowy nowych ścian wykorzystano drewno z poprzedniego kościoła – mówi Tomasz Talar, kierownik kaliskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Poznaniu. – Prawdopodobnie ze starej świątyni zachowano tylko prezbiterium. Jednak tylko szczegółowe badania mogą to potwierdzić. Nie zachowały się bowiem zdjęcia z prowadzonych na początku lat 80-tych prac remontowych – dodaje.



Niewątpliwie ostatni remont zmienił architektonicznie wygląd kościoła. Kojarzy się teraz z drewnianymi obiektami, które spotykamy na Podhalu. Tym samym to jedyna tego typu budowla sakralna znajdująca się na terenie Wielkopolski. – Po tym remoncie mamy góralski kościół w Wielkopolsce – podsumowuje ks. Łukasz Rau. Chór muzyczny wsparty jest na dwóch drewnianych słupach. Znajdują się na nim organy wykonane w drugiej połowie XIX wieku przez pracownię Johanna Spiegela.
Tryptyk – czy stanowi on wyposażenie pierwotne świątyni?


Najciekawszym i zarazem najstarszym elementem wyposażenie kościoła jest tryptyk renesansowy datowany na 1595 rok, który jest obecnie ołtarzem głównym. – Na umieszczonym centralnie obrazie widać Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa. Na lewym skrzydle widzimy św. Stanisława Biskupa, a po prawej stronie św. Elżbietę. Na rewersach tych skrzydeł umieszczone są wizerunki Jezusa w koronie i Matka Boża Bolesna. W zwieńczeniu jest wizerunek Boga Ojca w otoczeniu syna bożego – mówi Andrzej Woźniak, kościelny i członek rady parafialnej kościoła w Olszowie. – Ołtarz pojawił się w tym miejscu dopiero po ostatnim remoncie, czyli w 1984 roku. Wcześniej znajdował się w kruchcie bocznej i proboszcz zdecydował o jego przeniesieniu, by się nie niszczył – dodaje.
Ze starego ołtarza głównego zachowała się nadstawa, tabernakulum i dwie boczne rzeźby przedstawiające Matkę Bożą Bolesną i św. Jana. W centralnej części znajdowała się rzeźba ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa, która pozostała w kościele. Stoi po prawej stronie tuż przed prezbiterium.
Ambona, chrzcielnica i obraz patronki w konserwacji


– Uzupełnieniem są dwa boczne ołtarze. Po prawej stronie jest XVIII-wieczny obraz przedstawiający Matkę Bolesną. Lewy ołtarz boczny poświęcony jest patronce św. Jadwidze Śląskiej. XVII-wieczny obraz jest obecnie w pracowni konserwatorskiej. Fundatorem tego obrazu był podkomorzy wieluński Mikołaj Szyszkowski, którego herby Ostoja znajdują się na ołtarzu. W 2024 roku sprowadzono relikwie patronki kościoła z Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej z Trzebnicy – podkreśla Andrzej Woźniak
Wewnątrz znajduje się także ambona wykonana w pierwszej połowie XIX wieku, a także chrzcielnica z misą w kształcie anioła pochodząca z wieku XVIII-tego. Konserwatorzy liczą na to, że pełną historię tej drewnianej świątyni odkryją przy kolejnym remoncie, który zapewne będzie przeprowadzony za kilkanaście, a może kilkadziesiąt lat.


