Pierwsze przekazy o istnieniu w tym miejscu kaplicy pochodzą już w XIII wieku. W późniejszych wiekach w miejscu kaplicy pojawił się kościół. Obecny obiekt był początkowo kościołem filialnym, a samodzielna parafia powstała w 2000 roku.
– Prawdopodobnie jest to trzecia świątynia znajdująca się w tym miejscu, choć obiekt jest mało przebadany archeologicznie i może się okazać, że budowla jest starsza niż wskazują zapisy historyczne – tłumaczy Tomasz Talar, kierownik kaliskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Poznaniu.
To typowa dla Wielkopolski konstrukcja z węższym prezbiterium i szerszą nawą główną. Na ich połączeniu umieszczona jest sygnaturka. Kościół ten nie ma bowiem charakterystycznej wieży. Dzwonnica stoi kilka metrów od kościoła po jego południowo-zachodniej stronie.
Górale, boazeria i ukryta polichromia
W latach 80-tych ubiegłego stulecia prowadzony był remont wewnętrza, podczas którego położona została boazeria. – Wcześniej wnętrze kościoła było oszalowane pionowymi deskami, które prawdopodobnie pokryte były polichromią – mówi Tomasz Talar. Być może uda się ją odkryć podczas kolejnych prac remontowych. Bez koniecznych w tym przypadku odkrywek, można jedynie przypuszczać, że zachowane zostały podczas nakładania boazerii.
Prowadzone prace sprawiły, że obiekt ten stracił swój pierwotny charakter. Wówczas też przeniesiono część wyposażenia wewnętrznego, które znajduje się obecnie w różnych częściach świątyni. Tak było np. z gotyckim tryptykiem, który posadowiony był początkowo na chórze. Rzeźby zostały rozdzielone i przeniesione na ścianę wschodnią obok ołtarza.
XVII-wieczna pasja i 40-letnia droga krzyżowa
Cennym elementem wyposażenia kościoła jest grupa pasji, która datowana jest na XVII wiek. W centralnej części znajduje się Chrystus ukrzyżowany, a po bokach figury Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty. Przyjmuje się, że jest to pierwotny element wyposażenia tej świątyni. W ostatnich latach pojawiła się nowa chrzcielnica wyrzeźbiona przez lokalnego artystę.
Uwagę zwracają także stacje drogi krzyżowej. Pojawiła się w tym miejscu około 40 lat temu, gdy proboszcz z Parzynowa, przekazał księdzu ze Świby kontakt do rzemieślnika pracującego w drewnie. – Podobna droga krzyżowa znajduje się w świątyni w Parzynowie i dwóch innych kościołach na terenie Wielkopolski. Stacje zostały wykonane na wzór drogi krzyżowej z niemieckiego kościoła – mówi Zdzisław Augustyński, który wyrzeźbił wszystkie stacje drogi krzyżowej.
